Duygunun 50 Tonu

Temel bir gün, üstü başı perişan, kahveye girmiş. “Ne oldu diye?” sormuşlar merakla. “Kaynanami cömdük” diye cevap vermiş. Kahvedekiler, “İyi de bu halin ne?”...

Midyat, Seyfo! Gülün!*

Aristo, insanı “Homo ridens” (Gülen hayvan) olarak tanımlamıştır. Ona göre gülmek insana mahsus bir etkinliktir. Doğrusu herhangi bir zaman diliminde, gezegenin herhangi bir yerinde...

Şehrin Hafızası

Akıp giden zamanı insan en çok kendi şehrinde hissediyor. Hızla değişen şehir, insana eskiye ait olan her şeyin silindiğini ve bir devrin kapandığını düşündürtüyor...