"ŞURADAKİ UFUK ÇİZGİSİNİ GÖRÜYOR MUSUN? YEŞİL RENKTE PARILDIYOR. BURASI BENİM DENİZİM."

 

"BURAYI SEVDİM. BEN DE BURADA KALACAĞIM."

 

"SEN BİR PENGUENSİN. GİDİP KENDİ DENİZİNİ BULMALISIN."

 

"ÖYLEYSE, BEN DE BİR GERGEDAN OLARAK YAŞARIM. GAGAMA BİR BAK, TIPKI BOYNUZA BENZİYOR."

 

"SEN ZATEN HARİKA BİR GERGEDANSIN. ŞİMDİ GERİYE KALAN TEK ŞEY İYİ BİR PENGUEN OLMAK."

 

"BURAYA GEL. SANA SARILACAĞIM ÇÜNKÜ BU GECE UZUN BİR GECE OLACAK."

 

BU ESER, "KENDİN OLARAK YAŞAMA"NIN ACISINI, KORKUSUNU VE SEVİNCİNİ BASİT AMA VURUCU BİR ŞEKİLDE İŞLİYOR. ŞU AN BULUNDUĞUM NOKTAYA GELENE KADAR BENİ BU ZORLU YOLCULUKTA DESTEKLEYEN HERKESİN UZUN GECESİNİ, GÖZYAŞINI, ACISINI, DAYANIŞMASINI VE SEVGİSİNİ ANLATIYOR. ARTIK BU GENÇ PENGUEN KORKULARINDAN PAYINA DÜŞENİ KUCAKLAYACAK VE KENDİNİ MAVİ DENİZE BIRAKACAK. BİRÇOK UZUN GECEYE TEK BAŞINA KATLANACAK VE UZUN GECELERDE GÖKYÜZÜNDE PARILDAYAN YILDIZLAR GİBİ PARLAYAN BİR ŞEYİ BULACAK. - DEĞERLENDİRME