Her yeni ilişki temiz bir defterdir. Yaşadıkça yepyeni bir hikâyenin yazılıyor olduğunu bile düşünürsünüz. Ancak sonra bir de bakarsınız ki defter aslında boş değil...Çocukluk anıları, travmalar, eski ilişkilerin yaraları, paternler, inançlar, kalıplar, alışkanlıklar, takıntılar, korkular, endişeler, beklentiler, kompleksler ve daha neler neler... İşte tam da bu noktada karışır işler. Çünkü artık ilişki sizden emek ister. Üstelik de en çok kendinize emek veriyor olmanızı ister. Hiçbir ilişki, akıntıya kapılıp gitmek değildir, kürekleri güvenle elde tutmaya devam etmektir. Ne isteyip ne istemediğinizin kararını kendiniz veremediğiniz sürece yaşanan şey bir sürüncemeden fazlası sayılmaz. Unutmayın ki kimse sizi mutsuz edemez, ancak siz buna izin verirsiniz. O halde mutsuzluktan yakınmayı bır...

Yaşanmamış bir hayattan daha üzücü ne olabilir? Yaşam size ne getirir bilemezsiniz ama sizden ne götüreceğini siz belirlersiniz. İnsanız. Yanlışlarımızla doğrularımızla, başarılarımızla başarısızlıklarımızla, sevdiklerimizle sevemediklerimizle, yaptığımız ve var olduğumuz her şeyde her an gelişiyor ve büyüyoruz. Bazen canımız o kadar acıyor ki hayata küsüp büyümeyi ve gelişmeyi unutuyoruz. Oysa varlığımızın en anlamlı kısmı hatalarımızdan, tecrübelerimizden ders alarak gelişmek, ilerlemek ve en büyük besinimiz sevgiye her zaman yer açmaktır. Unutmayın, hiçbir zaman, bir daha sevemeyecek, yeni bir hedefin peşine düşemeyecek, yeni hayaller kuramayacak kadar yaşlanmayacaksınız. Hâlâ nefes alıyorken yaşamdan istediğinizi alın. Neden yanlış kişiye âşık oluruz? Neden kimseye hayır diyemeyiz? Ned...

2018 Dil Derneği Onur Ödülü ve 2010 Yunus Nadi Roman Ödülü’nün sahibi Adnan Gerger’den yeni roman. Toprak, devrik geçmişlerinin peşine düşen, köklerinden sökülmüş dört ağacın hikâyesini anlatıyor; aynı sofrada buluşan gencecik Leyla’nın, Serpil’in, Özgür’ün ve Sur Civan’ın, eski, yaşlı ve hasta hikâyesini. Besleyen ve kucaklayan toprağın yüzünü kanlı tırnaklarla yırtan zalimlerin, gözyaşını akıtan annelerin, onu feth edenlerin ya da terk edip gidenlerin, ona el koyanların ya da kadrini bilenlerin hikâyeleri, acı geçmişten yapılan umuda, Ses’in ve Sus’un kardeşliğine karışıyor. Adnan Gerger, herkesin bildiği ama herkese uzak bir ülke çiziyor.

Kiraz,UzayveVolkan... Hem çok yakın arkadaşlar hem de iyi birer işbirlikçi…Kiminbaşına ne gelirse diğerinin muhakkakhaberioluyorçünkü birlikte büyüyorlar,aileleriherzamanhepbirarada. İşler bazen ters gidebiliyor evde, eşlerarasında ilişkiler zora girebiliyor, hatta evlilikler sonlanabiliyor bile.Elbette bütün bu olan bitenler çocukları fazlasıyla etkiliyor. Kiraz,UzayveVolkanhenüzçok küçükler.Hatta bebeklerama aralarındakiomuazzam iletişim gücü, parlak zekâları vekimsenin farkında olmadığı cesaretleri sayesinde hayatlarındaki yetişkinlerinkaderleri yeniden yazılıyor. ‘‘Amao daha bebek!’’ demeden once bir kez daha düşünmek zorunda kalacaksınız bukitabı okuduktan sonra.

İçime attığımkar taneleri kadar küçük şeylerin zamanla önünde durulmaz bir çığadönüşebileceğini öğrendim. Oysa bir dağın zirvesine düşen ufacık kar tanelerigibiydi hepsi... Zamanla yuvarlanıp döndüler içimde, büyüdüler ve kocaman birçığa dönüştüler. Meğer her şeyiiçine atmak bir felaketmiş... Çünkü içineattıklarının altında ezilir, yorulurmuş insan. Sen benim içimeattığım her şeysin. Çocukluğum, gençliğim, alınganlığım, pişmanlığım, umudum...Sen benim hissettiklerimsin... Sen, bir daha hissedemeyeceğim tek şeysin... Ne olurdukarşımda dursaydın şimdi? Sımsıkı sarılabilseydim boynuna, kokunu içime çekerekağlayabilseydim omzunda... Ne olurdu küçücük bir ihtimal daha olsaydı? Keşkebunları sana söyleyebilmenin başka bir yolunu bulabilseydim. Ne yazık ki bumümkün değil! İçimden birçığlık gibi ko...

"Ülkemizin önde gelen araştırmacı akademisyenlerinden yazar dostum Halit Kakınç, Struma olayı hakkında bugüne kadar karanlıkta kalmış birçok bilgiyi de içeren önemli bir eseri yayımlıyor.Ben, Struma cinayetini bire bir yaşadım. 1941 yılında, 15 Aralık'ta Struma gemisi Sarayburnu açıklarına demir attı. Rıhtıma yanaşmasına izin verilmedi. Gece gündüz polis nezaretinde, 769 insan 72 gün boyunca deniz ortasında hapsedildi ve sonra katledildi.Yazar Halit Kakınç'ın bu eserinin en sonunda, Anadolu Ajansı'nın 24 Şubat 1942 tarihli açıklamasını bulacaksınız. Vatandaşlarına saygısı sıfır olan ceberut ve despot devlet anlayışını yansıtan bu açıklama, aynı zamanda utanç verici bir yalanı da içeriyor: "Geminin tamiri hitam bulduğu halde…" diye başlıyor.Aslında motor arızalı olarak, atölyede kalmıştı. Y...