KIZLAR SİVİLCELER ÖDEVLER SÜPER KÖTÜLER Ergenken yenilmez olmak çok işe yarar. Mark Grayson, namı diğer Invincible’ın yani dünyanın en güçlü adamı Omni-Man’in oğlunun ve ailesinin maceraları devam ediyor. Kolejler, akran baskıları, okul sonrası gidilen işler ve değerlendirme sınavları... Mark, ara sıra bu ergenliğin yarattığı baskılardan bunalıyor ve azıcık nefes alıp dünyayıkurtarması gerektiğini düşünüyor.

SİZİ MUTLU ETMEYEN İNSANLARLA VAKİT GEÇİRMEYİ BIRAKIN. DOĞRU İNSANLARLA YAŞAYIN VE MUTLU OLUN. İnsanoğlu ilk günden bu yana birlikte yaşayarak, ortak bir dil oluşturarak, karşılıklı etkileşimde bulunarak diğer canlılardan kendini ayırmıştır. Bizler sosyal varlıklarız. Tek başımıza kendi potansiyelimizi ve yaratıcılığımızı ortaya çıkarmamız imkânsızdır. Gurur duymak, kendimizi göstermek ve paylaşmak en temel ihtiyaçlarımız arasındadır. Sosyalleşmeyle birlikte başkalarıyla bağ kurmak gelişimimiz için önemlidir. Ait olmak nefes alabildiğimiz, yargılanmadığımız yerde olmaktır. Önemsenme hissi ise tatmin duygusu sağlar. İlham verici bilgiler, grafikler, testler ve resimlerle dolu bir kitap olan Aidiyet, "İçeri Girmek" ve "Dışarı Açılmak" başlıklı iki temel noktadan size, kendinizi geliştirerek ...

Tokyo Siber Suçlarla Mücadele Birimi gergin durumda. Gazete maskesi takan bir kişi, tehdit, yangın çıkarma, saldırı ve tecavüz gibi suçları işleyen kişilerin bilgilerini internette yayıp, onları cezalandırıyor. Kimdir, nasıl çalışmaktadır, amacı nedir? Deliller, zamana karşı yarışan Siber Suçlarla Mücadele Birimi’ni, Tokyo’nun banliyölerindeki terk edilmiş bir internet kafeye götürüyor. Ancak soruşturma devam ederken kitleler üzerinde bu gizemli kişinin popülaritesi artıyor. Marjinaller, hiyerarşi tarafından baskı görenler ve sosyal medya kullanıcıları...Hepsi bu gizemli olaya dahil oluyor. Sosyal adaletsizlik, istismar ve yeni teknolojilerin hayatımızdaki etkisinin işlendiği “Kehanet” ile Tetsuya Tsutsui büyük bir dönüş yapıyor.

"Abidin Dino,ya önüne gelen, ‘Sen mutluluğun resmini yapabildin mi Abidin?’ diye sorup duruyordu. Son söyleşilerinden birinde, ‘Yapmadım, yapamam elbet. Fakat resim yapabilmek, çizebilmek ne büyük mutluluk!’ diye yanıt vermişti büyük üstat." "Son onalar, ‘Çizmek, bana ayrılan boyutu çizmek...’ diye de eklemiş. Evet, çiziyor çizebiliyor olmak, başlı başına bir mutluluk. Sanırım sen de bunu hissediyorsun çizerken. işlerindeki coşku görünüyor. Kitabını şimdiden kutluyorum." Selçuk Demirel

"Kan davası yerine aşk davası olsa da, herkes birbirini öldüresiye sevse." – Özdemir Asaf * "Kirlendik be Mansur. Ne gülüşümüz çocukluk gülüşleri kadar sahici, ne biz, ne de eşimiz dostumuz maskesiz. Çocuk yüreklerimiz kirlendi farkında mısın?" Sahi ne zaman kirlendik tam olarak? Bu topraklarda yersiz yurtsuz ve aidiyetsiz hissedişimiz tam olarak nasıl başladı? Hangi ara kaybettik renklerimizi, sıkı sıkıya bağlı olduğumuz köklerimizden ne zaman koparıldık? Belki de kendimize hatırlatmamız gereken bir şeyler vardır. Ne dersiniz, hafızanızı tazelemeye hazır mısınız? Erdal Bila, hayatın tam ortasından seslendiği öykülerle birey ve toplumun kirli gerçeğini yüzümüze bir tokat gibi çarpıyor. Satır aralarında ise farklı yaşamlar yeşertip büyütüyor. Aynı topraklara kök salmış biz insanoğulları ise...

YALNIZLIK, AYNI ZAMANDA ÖZGÜRLÜĞÜN DE OLDUĞU YERDİR. BAŞKA BİR DEYİŞLE, ÖZGÜRLÜĞÜN BEDELİDİR. Dişilik ve onun yakıcı enerjisi; güzelliği, gücü, ışığı... Ve bu güçle kendi cenaze törenlerinde söz alarak, tutkuyla ve tarihin onları marjinalleştirmesine duydukları öfkeyle, suçlama niteliği taşıyan bir veda konuşması yapan kadınlar... Concita De Gregorio’nun Dora Maar gibi çocukken ya da Amelia Rosselli gibi ergenken yüz yüze geldiği veya büyüdüğünde tanımadan tanıştığı ve daha sonra eserlerinde aradığı kadınlar: Carol Rama, Nise da Silveira, Vivian Maier, Silvina Ocampo, Maria Lai, Lisetta Carmi ve daha birçokları. Hepsi böyle tanınmış değiller, hatta çoğu zaman çıkmaz sokaklarda kaldılar, yasaklandılar, dışlandılar, geride bırakıldılar. Zamana, geleneklere, topluma göre önde oldukları için, ...

BİR ZAMANLAR UZAK BİR DİYARDA... İki ülke varmış: Dokunursanız sizi lanetleyebilecek tuhaf yaratıkların yaşadığı Dışarısı ve insanların yaşadığı İçerisi. Bir araya gelmemesi gereken iki kişi karşılaştığında bir masal gerçeğe dönüşmeye başlamış. Bu, gece ve gündüzü birbirinden ayıran o belirsiz anda ortaya çıkan ikilinin destansı hikâyesi.

Doğanın terk ettiği bir dünyada insanlığın tüm umudu cadılardır! Amurların seslerini takip eden Pilly ve Oak, dağlarda cadıların saklı bir yerini bulmuştur. Ancak orada yaşayan kadınlar, "Cennet" hakkında bilgiye sahip değillerdir. Pilly ve Oak, yola çıkmaya hazırlanırken babasını arayan Hina, onları takip etmek ister. Ama korkunç bir gerçeği öğrenir. O esnada Oak, uzaktan ayak sesleri duyar. Askerler sığınağa doğru geliyordur. Fakat Pilly’nin bir planı vardır. Herkes kaçana kadar kendini bir yem gibi sunacaktır. Acaba buradan sağ çıkabilecek midir? İnce ve narin çizgisiyle Yumeji, kara fantastik dünyasına şiirsel bir imza atıyor! Felakete uğramış bir dünyada Pilly, insanlar ve bitkiler arasındaki mücadelenin tam ortasında bir maceraya atılıyor.

"Yaratılış bir gizem değildir, özgür eylemlerimiz sırasında duyumsadığımız şeydir." Analiz ederek kavrayan zekânın dışında bir bilme biçimi mümkün müdür? İçinde yaşadığımız kesintisiz değişimi, kavramlarla hareketsiz hale getirmeden, parçası olduğumuz bütünsel yaratımı kucaklayan bir bilme biçimi... Hatta kolumuzdaki saatlerle ölçtüğümüz anların, aslında bir ezginin notaları kadar bütünsel olduğunu fark eden ve zamanı mekâna dönüştürmeyen bütünsel bir kavrayış... Öyle bir kavrayış ki tabiatı gereği geriye doğru bakmaya zorlanmış aklın tersine, yönü yaşama doğru olan bir düşünme biçimi... 20. yüzyılın en önemli filozoflarından Henri Bergson’a göre, dünyayı gerçekten olduğu gibi kavramak ancak "sezgi" sayesinde mümkündür. Sezgi, analiz eden aklın tersine, kendini nesnesinin yerine koyarak, o...

Lila, cevabını bulamadığı her soru, hayalini kuramadığı her oyun için, bir yol bulmuş. Şimdi bu hikâyede hepimiz, derin bir nefes alıp yeni bir maceraya hazırlanıyoruz. Bitmiyor ve daha yeni başlıyoruz...

Ay ışığı; resimde, edebiyatta, müzikte, kadim hikâye anlatıcılığında, yani sanatın her dalında bilinmezliği ve bilinmezliğin getirdiği gizemi, bilinmezliğe bağlı gelen tedirginliği ve ürkekliği temsil eder. Ay ışığı ayrıca yüzlerce yıl kadınlarla, daha doğrusu cadılarla ilişkilendirilmiş, cadıların büyülerini gecenin karanlığında, ay ışığının kılavuzluğunda yaptığı düşünülmüştür. Ay ışığı kadınlara hem yasak kılınmış, geceleri evlerinden çıkmamaları beklenmiş, hem de sırf bu yasak yüzünden fethedilmesi meşru ve hak halini almıştır. Her sene ay ışığında gece yürüyüşü yapıyorsak ve hâlâ geceleri fethetmenin peşindeysek bir bildiğimiz var demektir… Bu kitapta Ezgi Aksoy’un kalemi ve Betül Yılmaz’ın çizgileriyle hayat bulan bütün kadın hikâyeleri; gecenin karanlığında yolunu bulamamaktan çekin...

"Davula vuran şaman olan değildir, davula vuran eşiği geçendir." Kadın çemberi, parçalarını bir araya getirmeye niyetlenmiş bir kadının muazzam bir metaforudur. Çemberde yerinizi aldığınız andan itibaren çemberin alanı çalışmaya başlar. Görünmez ilmekler atılır, gizli düğümler çözülür... Çemberler, doğumun ve ölümün, başlangıcın ve bitişin, yaralara bakmanın ve dönüşümün, kutsal olanla birleşip onu yüceltmenin yeridir. Orada tüm kadınlar toplanır, birbirini destekler ve en zayıf olanı yüreklendirmek için gücü çağırır. Kutsal öykülerde anlatılan ana tanrıçanın çeşitli formları eşliğinde yürünecek bu gizli yolda amaç kendi potansiyelinizi açığa çıkarmak, uyum yaratmak ve şifadır. Dişil enerjinin gücünü keşfedeceğiniz bu kitap, sadece bir kitap olmanın ötesine geçerek, aktif uygulamalar, ritü...

KARANLIĞIN KALBİNDE YATAN NEDİR? İNSAN MI, CANAVAR MI? Dev uzay gemisi Leviathan galaksinin derinliklerinde bir anda rotadan çıkar. Enkaz hırsızları geminin içine girer ve ortaokul öğrencisi Kazuma’nın günlüğünden enkazın detaylarını öğrenir. Yazılanlara göre kurtulan sadece bir kişi vardır. Yaklaşık bir asır önce Kazuma, bir okul gezisiyle Dünya’ya yapılan bir yolculuğa katılmıştır. Gemide sebebi belirsiz bir hasar oluşur ve neşeli okul gezisi bir felakete dönüşür! Yolcular mahsur kalır. Kazuma ve Futaba, bakım robotu ile bir öğretmen arasındaki sohbete şahit olurlar. Yardım ekiplerini beklerler fakat yeterli oksijen yoktur. Kurtuluş yolu gemi enkazının içinde bulunan hibernasyon cihazıdır ve o cihaz tek kişiliktir. Uzay boşluğu her şeyi sarmışken ölüm ve yaşam arasındaki girdapta ...

“Sosyal anksiyete, başkalarının düşüncelerini okuma yeteneğimizin gücünü abarttığımız bir durumdur.” – David D. Burns Günümüzde daha net fark edilir bir ihtiyaç gözlemleniyor her birimizin yaşamında: “Olmak zorunda olduğumuz kişi değil de olduğu gibi kabul görmek.” Bu kavram insanlığın en derin çukurlarından biri çünkü insan kabul edilir olmasını hep bir koşula bağlıyor, yani birey “Ya kabul edilmezsem?” kaygısıyla hep kendisi olmak yerine, üzerinde oynamalar yapılmış birer suret gibi geziyor evrende. Sosyal fobi, günlük davranışlarınız sırasında başkaları tarafından izlenme, yargılanma, değerlendirilme, eleştirilme düşüncesiyle ortaya çıkan yoğun kaygıyı ifade eder. Sosyal kaygının tetiklendiği anlarda bir başkası tarafından değerlendirilmenin, eleştirilmenin ya da hata yapmanın utanç ver...

TAKDİM BALOSU! DÜK ALPHEUS, BU SEFER DE JENNETTE’NİN CLAUDE’UN KIZI OLDUĞUNU İDDİA EDECEK Mİ? EĞER İDDİA EDECEKSE... CLAUDE NASIL TEPKİ VERECEK? “BUGÜN BABAMLA BİRLİKTE OLABİLECEĞİM İÇİN MUTLUYUM.” “ANİDEN ORTAYA DÖKÜLENLER BENİM HİSLERİMDİ.” “EĞER CLAUDE JENNETTE’DEN DOLAYI BENİ SEVMEZSE DE O BENİM DEĞERLİ BABAM VE ONU ÇOK SEVDİM.” “HOŞÇA KAL BABA.”

YILANIN ÇATAL DİLİ,HERKESİ KANDIRIYORDU! KANDIRAMADIĞI İNSANLARA İSE KADİM LİSAN’I ÖĞRETİYORDU! ÇÜNKÜ; RÜYALARI, MİTOLOJİLERİ VE MASALLARI ANLAYABİLMEMİZ İÇİNKADİM LİSAN’IBİLMEMİZ GEREKİYORDU!

Bir istanbul yaşantısıdır benim için şiir, üniversite yıllarında başlayan şiire yolculuğum dönem dönem duraksasa da iklim ve şartların müsait olduğu her duygu dünyasında başak vermeye devam etmiştir. Okul yolculuğumda Boğaz’ın sularında süzülen şehir hatları vapurlarında geçen günlerimin en derin hatırasıdır şiir. Kelimelere can ve duygu vermenin sanata dönen hali olan şiiri anlamak, yaşamın ruhuna dokunmak demektir. Şiiri salt duygusal bir çığlık olarak görmek onu edebiyatın dar duvarlarına sıkıştırmak olacaktır. Hayatı somut alanların şartlarında yaşamayı yeterli görmeyen özgür ruhların, kelimelere can veren ikliminde yaşamı resmetmesi olan şiir, benim için kelimelerin rengine sığındığım bir kaçış hikâyesidir. Kimi zaman coşkulu kalabalık içinde bir yalnızlık, kimi zaman yalnızlık içinde...

“SENİ GERÇEKTEN SEVİYORUM.” SEO JOON’UN İTİRAFI, JOO GYEONG’UN TERCİHİ Mİ?

"Kaygı, var olmamamızın deneyimidir." – Jacques Lacan Çağımız birçok açıdan bunaltı çağı. Yeni ekonomik düzenin getirdiği güvensizlik, geleceğe yönelik belirsizlik, ortalığa saçılmış binlerce seçenekle boğan tüketim kültürü, krizler, savaşlar ve artan adaletsizlik. Bu çağda birkaç sağlam panik atak geçirmeden hayatta kalmak mümkün mü? Dünya böyle bir haldeyken kaygı, endişe ve panik atağın bir hastalıktan ziyade, çağımızın biricik duygu durumu haline geldiğini kabul etmek gerek belki de. Öte yandan her kaygı, bunaltı ya da panik atak yalnızca dışımızdaki keşmekeşten beslenmez. Bazıları bize dair, bilinçdışımızda oluşan kaosun, karmaşanın ve yanlış yerleştirmelerin bir sonucu olarak doğar. Bu durumda derinlere dalarak, Lacan’ın dediği gibi, "ötekinin arzusunun (bakışının) sezilmesiyle" doğa...