Yaratılışla varoluşun çatışmalı dünyasında oluşan felsefeler; bilimin sırlarını, Big Bang’i efsanelerinde taşıyan öğretiler.Evren nasıl var oldu? Emri kim verdi?İşte bu ilk başlangıç efsanesi Sümer’de başlar: "Enuma Eliş".İnka, Maya, Çin, Hint, Yunan, Afrika, Yahudi ve İslam felsefe ve inançları sürekli bu alanda görüş oluşturdular.“Yaratılış” mı, “Varoluş” mu? Kimi bilimsel verilerle yola çıktı, kimi saralı haliyle rüyasını gerçek sandı. Dünyanın bütün kültür ve dinlerinde yaratılış/varoluş bir tartışmadır. Evrenin ve dünyanın nasıl oluştuğuna dair teorilere her gün bir yenisi ekleniyor. Şimdi herkes “Big Bang” üzerine yoğunlaştı. Evren bir patlama ile mi var oldu, yoksa bu Tanrı’nın altı günlük bir emeği midir? Alevilerin varoluş tasarımı işte bu “Big Bang” ile uyumlu ve bir o kadar da ş...

İşaret bu kez de iki ayrı kitap olarak okurlarla buluşuyor…İnsan…İnsan, arayış demektir. Yolcu demektir…“Çokluğunu” bulmak için “yokluğunu” arar bu hayat yolculuğunda…Ve o, tüm hayatı boyunca hayallerini dışarıda zannederken, karşılaştığı acılarda, aldığı yaralarda başka bir istikamete değil, aslında “hakiki” kendine, Öz’üne yolculuk ettiğini fark eder bir gün.Hayallerinin, özlemlerinin ve herkesin peşinde olduğu Kafdağı’nın ardındaki o “meşhur” Hazine’nin izini sürerken, aslında aşılması gereken tek Kafdağı’nın kendi nefsi olduğunu fark eder.İşte bu yolda ilerlerken insan, onu bekleyen Hazinenin Sahibinin, ona Kelam’ıyla, Elçi’leriyle İşaret’ler bıraktığını görmeye başlar… Ve her şeyin onun için çok önceden büyük bir sevgi ve şefkatle hazırlanmış, düşünülmüş olduğunu…Eğer ki inşa ettikler...

Sen, pişmanlık ve içtenlikle sana yönelen kullarının kalplerine rahmet ve merhametinle ferahlık verirsin. En güzel şekilde karşılar, sana yöneleni geri çevirmezsin. Çünkü her şeyi çepeçevre kuşatmıştır senin rahmetin. Biliyoruz ki sen, affeden ve affetmeyi çok sevensin. Senin eşsiz merhametinden ümit kesilmez, çünkü sen rahmetine sığınan kullarınla berabersin. Sen merhamet edenlerin en merhametlisisin. Seni en güzel anlatıp tarif eden isimlerindir; Rahman ve Rahim. Kulun, ister Allah diye ister Rahman diye yakarsın. Yeter ki tüm varlığımızı senin isimlerin sarsın. Senin rahmet isimlerin ile yatışsın, huzur ve sükûna ersin ruhumuz ve bedenimiz. Bilerek ya da bilmeyerek günah işlesek de biliriz ki sensin bizi affedecek olan; rahmet etmeyi kendine farz kılan Rabbimiz! Ey Rabbimiz! Günahlarımı...

"SIR"rın sahibi Ali der ki: Tüm âlemlerin "SIR"rı "Zaman"dadır. "Zaman"ın tüm "SIR"rı "Evren"dedir. "Evren"in tüm "SIR"rı "İlim"dedir. "İlim"in tüm "SIR"rı "Kutsal Kitaplar"dadır. "Kutsal Kitaplar"ın tüm "SIR"rı "Kur‘an"dadır. "Kur’an"ın tüm "SIR"rı içindeki "Fatiha Suresi"ndedir. "Fatiha Suresi"nin tüm "SIR"rı başındaki "Besmele"dedir. "Besmele"nin tüm "SIR"rı başındaki "ب" (Ba) harfindedir. Ba’nın tüm "SIR"rı altındaki noktadadır. İŞTE O NOKTA BENİM!!! Ve sonra Mübarek ekledi: İlim bir nokta idi onu cahiller çoğalttı...

Niyet, hayali hakikat yapar... Dualarım kabul edilmedi diye sakın karamsar olma! İyi bil ki, duan kabul olmasaydı, tekrar dua ediyor olamazdın. Rabb’in rıza sarayının her bir kapısı bir Esma-i Hüsna’dır. Seni bu kapıya ulaştıracak araç ise duadır. İnsan, kendisinde ve çevresinde Esma-i Hüsna’yı hissettiği an, gerçek dua ile Rabb’e yalvarmış olur. Dua, insanı kuyunun dibinden alır, Hz. Yusuf (as) gibi saraylara sultan yapar. Dua, en sıkıntılı anlarında, Hz. Yunus (as) gibi en büyük yardımcın olur. Dua, en sancılı günlerinde, Hz. Eyüp (as) gibi şifa olur. Dua, Hz. İbrahim (as) için hazırlanan ateşleri serin bir bahçe haline getirir. Dua, en ağır sınavında, Hz. İsmail (as) gibi bıçağın altından kurtarır. Dua, bütün düşmanların sardığı bir anda, Hz. Muhammed (sav) gibi, sığındığın en dar mekân...