Sınırlarını fark edersen onu aşabilirsin! Uzun yılların birikim ve deneyimi, bir kitapta toplanıyor. Harika Uygur oyunculara ve oyuncu adaylarına kariyerlerinin başlangıcından sonuna dek kullanabilecekleri bir el rehberiyle merhaba diyor. Deneme çekimi nedir? Doğru kıyafet seçimi! Uygun makyajın püf noktaları! Ajans ve cast direktörü neye karşılık gelir? Role nasıl hazırlanmalı, anda ve rolde nasıl kalmalı? Sözleşme ve anlaşma yaparken dikkat etmeniz gereken noktalar! Meditasyon ve hazırlık sürecinin yönetimi! Bu el rehberini edinerek en önemli yatırımı yaptınız. O halde başlayalım ve o cümleye kendimizi hazırlayalım: "Bu rol senin!"

"İNSANLAR YALAN SÖYLEMEYİ SEVER. ÇÜNKÜ BEŞ PARA ETMEZ HAYATLARINDA DOĞRU DÜRÜST YAPABİLDİKLERİ TEK ŞEY BUDUR." Kendini dahi bulamayacak kadar kalabalık, kafasının içindeki seslere sağır kalacak kadar da gürültülüydü şehir. Çokça hayal kırıklığı, kavga ve tehlike doluydu. Çocukluğundan beri huysuz, uyumsuz ve yalnızdı. Ne sistemle barışabildi, ne geçmişi bağışladı, ne hayatın anlamsızlığına değer katabildi, ne de kendini sevebildi. Basit ve hayli sıradan bir insan olarak hayata devam edebilmek kolay değildi artık. Şehir sıradan olanı öğütüp kusuyordu dışarı. Pencerede bir çiçekle, mahalleden iki arkadaşla, maaşı düzgün bir işle, sıcacık bir çorbayla, ocağı tüten bir haneyle, sıradan ve görünmez olmak için daha fazla çabalamak gerekiyordu. Yanlış Giden Bir Şeyler Var, Coğrafya Kaderdir, Var ...

"Kırmızı ışıkta sokak çocuklarının etten duvar ördüğü Chevy Impala gelinle damadı nereye götürüyordu bilmem; ama beni 87 yazına, çocukluğumun en kral günlerine götürmüştü. İnsan olmanın yükünü çekmediğim, gözlerimi Samantha Fox takvimiyle şenlendirdiğim, Erenköy Mürüvvet Apartmanı’ndaki güzel günlere... O zamanlar babam ölü değildi ve onun ölümünün ardından gerçekleşen felaketler zinciri hayatımı altüst etmemişti daha..." Bu hikâyedeki defolu mal benim. Ruhum ihraç fazlası tişört gibi delik deşik. Vazgeçtim... Pes ettim... Yaşamak için mantıklı bir sebebi olmalı insanın... Pera’nın aşkı yaşama sebebim olabilir miydi bilmiyorum ama kesinlikle denemeye değerdi... "Boğaziçi Köprüsü’nün korkuluklarında, kollarımı iki yana açıp kendimi boşluğa bırakmadan önce tepemde parıldayan güneşe bakıp gül...

Bir tanesi yüzünden hepsini seversin... "Geceleri yıldızlara bakman yeter" dedi Küçük Prens. "Benim evim o kadar küçük ki sana buradan gösteremem onun yerini. Aslında böylesi daha iyi... Gökyüzündeki yıldızlardan herhangi biri benim yıldızım olacak senin için. Ve sadece tek bir yıldız yüzünden, bütün yıldızları çok seveceksin. Hepsi senin dostun olacak. Eğer milyonlarca yıldız içinde sadece bir tanesinde yetişen eşsiz bir çiçeğin varsa ve sen onu severken yıldızlara bakmak bile seni fazlasıyla mutlu edebiliyorsa huzurla dolarsın. ‘Çiçeğim orada bir yerlerde ve o çok güzel... Var olmaya devam edecek’ dersin. Fakat o güzel, eşsiz çiçeğin, günün birinde bir koyunun yemeği olursa, işte o vakit yıldızlar kararır, mutluluk biter. Ve bu senin için hâlâ önemli sayılmaz mı?" *** Fransız pilot, yaza...

Oğlum Fırat’ın beş yaşına varana kadar sorduğu sorular benim yaşamım boyunca karşılaştığım en zor sınavlar oldu. Biriyle bir kahvaltı sofrasında karşılaştım: "Yumurtalar neden uçmuyo’ baba?" Bir diğeri mutfak penceresinin önünden uçarak geçen kuşlar yüzünden soruldu: "Kargalar neden kara biliyo’ musun?" Başka bir Fırat sorusu, deniz kıyısında sulardan çıktı: "Damlalar birbirlerini nasıl tanıyo’lar baba?" En yutkunduruculardan biri, dalgaların salladığı Kadıköy-Eminönü vapurunda buldu beni: "Vapurlar batınca denizin canı acır mı, baba?" *** Halime gülüyorsunuz elbet, ama ben de şimdi sormam mı size: Bilin bakalım, bir çocuk sorularıyla babasını ne kadar uzağa götürebilir? Zor durumdaki bir baba yanıtları nerelerde arar? Bana düşen, tarihin, edebiyatın, şiirin, gerçeklerin ve düşlerin içine ...

Cumhuriyet döneminde, aydınlanma ışığında yeniden düzenlenen hukuk sisteminin son on yılda geçirdiği değişimler, birey ve toplum olarak edinilen kazanımların, yurttaş olarak alınan sorumluluklarla beraber hak ve özgürlüklerin nasıl göz göre göre elden çıkarıldığını özetliyor. Av. Dr. Başar Yaltı, bağımsız yargının ne olduğunu ve toplumsal yaşayışımızı nasıl şekillendirdiğini hatırlatarak, emir ve talimatla işleyen yargının bizi nasıl da sonu belli, kirli bir mizansenin parçası yaptığını gösteriyor. Siyasal iktidarın, yargı üzerinden Cumhuriyet’le nasıl hesaplaştığını ortaya koyuyor.

Vincent van Gogh, Leonardo da Vinci, Raffaello Sanzio, Vladimir Tatlin, Pieter Bruegel, Hans Holbein, Louis Gallait, Andrew Wyeth ve daha kimler kimler... Her biri resim sanatının ustaları, görsel sanatlarda birer dâhi... Resim sanatıyla ilgilenen de, ilgilenmeyen de gördüğü an muhakkak tanır onların eserlerini. Ancak bu eserlerin bir de bilinmeyen yönleri vardır ki ayrıca bir kitap konusudur. Umberto Arte ile Sanat eşsiz eserlerin ve dâhi yaratıcılarının bilinmeyenleriyle dolu, gerçek bir "sanat okuyuculuğu" rehberi. Yolu daha önce hiçbir sanat eseriyle kesişmemiş olanların bile keyifle ve kolaylıkla içine dahil olabileceği, son derece lezzetli ve tatmin edici bir sanat sohbeti vaat ediyor bu kitap... @UmbertoArte

Her şey Bilge Varlık ile karşılaştıktan sonra değişmeye başlamıştı... Beni yorgun kılanın hayattan öte taktığım maskeler ve zihnim olduğunu öğrendim... Ve hala toplumun büyük çoğunluğu yüzleşmekten çekindiği için maskeleri ile yaşamı kendine zehir etmekte, cesur olan küçük azınlık ise kendi özüne dönerek dünyada kendi cennetine kucaklamakta, İşte tam şu anda kendini bahsedilen çoğunluğa mı, yoksa cesur olan azınlığa mı ait hissedeceğine karar vermek üzeresin. Biliyorum ki sen yaşamın en güzel yerinde soluk almayı hak ediyorsun!